Politici met raar haar (en nog veel raardere meningen...)

Nog even over politici met raar haar. Die zijn er hier ook, namelijk. Maar eerst een inleidende verklaring: Gisteren waren hier gemeenteverkiezingen. Hoe het komt weet ik niet, maar het was veel spannender dan de gemeenteverkiezingen in Nederland. Misschien komt het omdat alle Wilders/LPF-achtige projecten hier één grote vervelende partij zijn, die iedereen eigenlijk haat (een beetje zoals het Vlaams Blok), maar waarmee sommigen (lees: rechts) dan toch maar gaan samenwerken. Nouja, níet samenwerken helpt kennelijk ook niet, want dan speelt de partij de geslagen hond en wint sypathie, en dat moeten we natuurlijk ook niet hebben. De FRP (vooruitgangspartij - een lekker-bekkende populistische naam, hoewel het onduidelijk is wat een partij die tegen immigratie is en niet gelooft dat de klimaatveranderingen door mensen veroorzaakt zijn met vooruitgang te maken heeft) heeft met Wilders gemeen dat de politieke top raar haar heeft. In dit geval is het voornamelijk de vrouw van de politieke leider Carl I. Hagen - zelf ook een prachtexemplaar: Maar het haar dat ik graag met zoveel mogelijk mensen wil delen is dus het haar van Eli Hagen, zijn enge vrouw:
Bij deze verkiezingen kon ik overigens niet stemmen, wat toch jammer is, want nu hebben de enge mensen gewonnen (ja, mijn invloed is groot). De grootste winnaars zijn niet de akelige FRP-mensen , maar Rechts en een partij met de misleidende naam Links, maar die meer wegheeft van een vervelende versie van D66. Maar hoewel Links dit krachtig heeft afgewezen lijkt toch een gemeenteraad met de FRP op de loer te liggen. Bah. De beste optie is nog te verhuizen naar Trondheim, waar de iets gezelligere versie van de PvdA regeert samen met de socialisten. Maar goed... Om het politieke verhaal maar af te sluiten met iets heel anders, hier is nog een gozer met veel haar, zij het op een andere manier:
In tegenstelling tot Carl I. en Eli Hagen maakt deze bebaarde vent alias Tommy Tokyo erg mooie muziek, die jullie allemaal moeten gaan beluisteren! (weet niet echt waar alleen, aangezien er geen liedjes op z'n myspace liggen, maar ik kan natuurlijk een mp3 opsturen aan geïnteresseerden :) Doen hoor!

c kan niet slapen

Ik kan niet slapen. Ben niet moe, niet eens een beetje. Mijn vriendje wel. Meestal helpt het dan om gewoon in bed te gaan liggen en te bedenken dat je in elk geval aan het uitrusten bent. Nu niet. Het is saai in bed, en om een of andere reden lag ik ook aan saaie dingen te denken. Vorige telefoonnummers, van mezelf en mensen die ik ken, dat soort dingen. De pincode van zowel mijn Nederlandse als Noorse pinpas, en de code voor het alarm bij mijn werk. Weinig inspirerend, maar ik werd er dan ook weer niet slaperig van.
Als ik me dan toch dingen lig te herinneren, dan liever iets leuks, dacht ik en begon te denken aan nostalgische dingen als: de inrichting van mijn kamer aan de vaartweg, een biertje drinken in het bruin cafe op de VU (niet echt bruin, en altijd koud vanwege een gemene tocht die door de twee ongezellig geplaatste ingangen naar binnen woei, maar toch), enzovoort.
Wat een dom idee. Voor ik het weet werden grote stapels herinneringen, die duidelijk op een domino-achtige manier ergens in mijn hoofd opgestapeld stonden, woest omgeworpen. De ene na de andere willekeurige plek (de Kerkstraat in Hilversum, de woonkamer bij mijn beste vriendinnetje in Huizen, de straat in Amsterdam waarvan ik de naam niet herinner, maar die leidt naar een goede bierwinkel, Groningen) kwam voorbij geraasd, en tegelijk een berg nog veel willekeurigere (dit is denk ik geen woord) associaties. Het enige wat men eigenlijk kan doen om een idee te geven hoe dat ging is een korte opsomming:
Dingen die ik mis: bijvoorbeeld mijn kamer op de Vaartweg, waar alle dingen raar, beschilderd, niet echt goed passend, uit de schuur of van mijn oma waren, Tessa, en Janneke en Freek en iedereen en dansen in de Ekko, en bier in de Karroesel, en Geert, en bier in België en de Avonden aan elkaar voorlezen en nee, nu moet ik niet al te erg hieraan gaan denken want dan is er helemaal geen stoppen aan, dus ik mis ook dingen als de Volkskrant en trouwens, kranten in gewoon groot krantenformaat, zoals het hoort, niet die domme tabloids die ze hier hebben, waar maar de helft van het nieuws in past zodat iedereen ook de helft dommer wordt, ik mis de VU, en literaire kritiek van E.E. en de domme gedachte: misschien word ik wel eens een literair criticus, nou dat zit er dus ook niet in, en Anne en Michiel en het DE-cafe, en boekenmarkten, waa ik een hoop boeken ken en precies de juiste hoeveelheid ook niet, en op het Spui in het juiste cafe naar binnen kijken en beweren dat AFTh van der Heijden daar zit, en euro's die ineens dan eens een spaans of finse meneer erop hebben, toch weer wat anders, en de groentekroket en hele lekkere broodjes ergens in Utrecht, aan de oudegracht maar ik weet niet precies waar. Enzovoort. Ineens is het nog veel vervelender om in bed te liggen.
Gelukkig is er internet. Nouja, gelukkig. Er is natuurlijk niemand online. Ja, toch. Mijn ex-vriendje. Maar die woont nu samen en ze gaan slapen. Niet dat daar iets mis mee is natuurlijk. Ik bedoel, hallo. Ik doe hetzelfde (samenwonen, dus, niet slapen, dat is nou juist het punt, maar ik snap helemaal dat anderen dat doen, ik zou er ook wel zin in hebben, als ik maar eens een beetje slaperig wilde worden). Wat had ik dan verwacht? Een dieptegesprek over Hermans? (Ja, graag)
Noorwegen is een saai land. Er gebeurt bijna niks interessants in het nieuws. De discussies over vergrijzing, moslims etc zijn dezelfde die wij een paar jaar geleden al hadden. Ook de Wilders van Noorwegen bestaat, al heeft hij niet zulk interessant haar. (zijn vrouw wel, overigens). De noren hebben zoveel geld dat ze alleen maar praten over huizen, inrichting en vliegvakanties naar het Zuiden (een onduidelijk amalgaam van Spanje, Italië, Griekenland en Bulgarije, zolang het maar zuid is) Dat laatste is te begrijpen, in de hele maand juli waren er hier 4 zonnige dagen, die ik me stuk voor stuk herinner. De falafel is nergens zo goed als bij de Maoz. En ik vind het niet eens meer exotisch & avontuurlijk klinken als de vent in de trein zegt: Oslo sentralstasjon. Op de boekenmarkt ken ik bijna geeneen schrijver, en die die ik ken zijn Engels, en de goedkope boeken zijn vertalingen in het Noors, die ik niet wil lezen. Mulisch lag er ook trouwens (om het maar even gezegd te hebben).
Dat moest er nou eens uit. Meestal is het hier gezellig. Maar nu dus even niet. Wat een gezeur. Wie tot hier gelezen heeft, is een held en zou een standbeeld moeten krijgen vervaardigd uit paperclips en kaasschaven (de 2 Noorse uitvindingen dier ertoe doen, volgens de Noren). Ik moest maar eens gaan slapen (of althans een poging daartoe doen). Maar misschien is het een idee om weer eens wat vaker iets nieuws uit Noorwegen hier te schrijven - als iemand dat tenminste ook wil lezen...?
welterusten! -c